بررسی رفتار صدف گزینی پنج گونه خرچنگ منزوی نادر در ناحیه جزر و مدی جزیره هرمز

این مطالعه با هدف بررسی رفتار صدف گزینی پنج گونه خرچنگ های منزوی نادر در 6 ایستگاه واقع در ناحیه جزر و مدی جزیره هرمز انجام پذیرفت. نمونه برداری به صورت فصلی از تابستان 1389 تا بهار 1390 انجام شد. خرچنگ های منزوی به تفکیک هر ایستگاه در اتانول 70 درصد تثبیت، سپس به آزمایشگاه انتقال یافتند. این نمونه ها با استفاده از کلید های شناسایی معتبر در حد گونه مورد شناسایی قرار گرفتند. بر اساس نتایج، 5 گونه از خرچنگ های منزوی که دارای فراوانی بسیار کمی در جزیره هرمز بودند با نام های Diogenes planimanus، D. tirmiziae، Coenobita scaevola، Dardanus tinctor و Clibanarius longitarsus شناسایی شدند. این خرچنگ های منزوی به ترتیب از 5، 4، 3، 4 و 2 گونه صدف شکم پا به منظور حفاظت از بخش شکمی خود استفاده می کردند. در مجموع 11 گونه صدف شکم پا مورد استفاده این خرچنگ های منزوی قرار گرفته که صدف شکم پای Thais lacera‌ با 19 مورد اشغال (8/35 درصد از کل صدف های اشغال شده) بیش ترین میزان اشغال شدن را به خود اختصاص داده بود. ایستگاه شماره 1 (مرکز تحقیقات محیط زیست دریایی) نیز دارای بیش ترین فراوانی خرچنگ های منزوی بود.